Zeci de cuvinte ce nu isi au rostul,
Lacrimi amare ce-mi arata totul,
Secunde inchise-n minute ce trec –
Sunt vise in care simt ca ma-nec.
Ma vad dintr-o parte, ma vad speriat,
Te vad ca o umbra intinsa pe pat,
Vad frica cum iese incet din covor,
Vad urme pe geam — mi-e frica de mor.
Si tremur si simt ceva-nfipt in gat –
O unghie roasa infipta adanc,
Te vad cum ma vezi, ma vad cum te vad –
Acum sunt afara, iesit din decor.
E frig, e-ntuneric — dar mie mi-e cald
Transpir si vad sange iesind din tavan
Incep sa vars lacrimi cu ranjet pe buze
Ma trezesc plangand, strigand “DEZILUZIE”